Just lessons learned.

Just lessons learned.

Wednesday, 30 October 2013

Jesus loves you :)

Pag may hiniram kang bagay ingatan mo, kasi hindi yun sayo, hiniram mo lang yun. Kapag may bagay na ipinahiram sayo, mas lalong ingatan mo kasi ipinahiram yun sayo ng hindi mo na kelangan manghiram. Gets?

Recently, naging viral sa facebook yung video ng lalaking tumalon from 27th floor ng isang condominium, hindi ko nga tinapos yung video, hindi ko matapos, nung nakita kong tumalon na sya stop ko na agad yung video tapos natanong ko na lang sa isip ko 'gano kaya kalaki problema nya?' Naawa ako sa kanya kasi kahit hindi ko natapos ung video alam ko deads na sya, pero nainis din ako sa kanya kasi bakit kelangan nya pang magpakamatay. Hindi naman sa nagiging judgmental ako pero etong buhay na meron tayo ngaun hindi nmn talaga to satin, pinahiram lang satin toh ni God, take note PINAHIRAM meaning we don't need to beg or ask pero binigay Nya satin yung chance na makita ang mundo, na mabuhay, na makalakad, na makakain ng chocolates, makapag-asawa, kumain ulit ng masasarap, lahat ng chance binigay Nya satin by giving us the gift of Life tapos sasayangin lang natin, hindi na ba tayo nahiya na nagkakasala na nga tayo pero pinapatawad pa rin tayo tapos magpapakamatay pa, medio hard na di ba? Kung depressed ka at gusto mo nang saksakin sarili mo madami namang ways para madivert at pag iisip mo, pwede kang magpatugtog todo mo pa volume, kumain ka ng chocolates, mag ayos ka ng maduming kwarto mo, awayin mo syota mo, manuod ka ng Gandang Gabi Vice o kahit anong trip mo na makakapagpatawa sayo pero bago mo gawin lahat ng yan pinakaeffective is magpray ka for peace of mind and strength, instant naman si God eh, ask ka lang nanjan agad. Masaya ang buhay. Masarap mabuhay. Isipin na lang natin yung mga taong hindi nabigyan ng dalawang paa pero kayang lumakad sa buhay, mahiya naman tayo sa mga taong walang paningin pero nakikita pa rin nila ang halaga ng buhay, God made us all with a purpose, He always walks with us, He sees everything even our greatest pain and He will never leave us nor forsake us because He loves us more than we can imagine. Ayun lang naman ang gusto kong sabihin. 

Actually, sarili ko talaga kausap ko sa blog ko na toh, share ko lang sainyo. 

Hold On Pain Ends. Jesus loves you
         

Friday, 4 January 2013

When you're addicted to sadness.

As i write this, my eyes are halfway open. I sense the hurt coming on; that lump in your throat that nearly chokes you. I can feel the harsh breathing, shakes and dry, cracked lips attacking me. I tried to look towards the light, but I can't see clearly, everything seems to be very blurry and I'm hoping that everyone's not that fake. I can only feel the infinite darkness, not even the stars are out, mirroring the boundless thoughts which assaults my heart.

It's another one of those nights, where sleeping is what I wanted the most. I feel like I'm i an ocean, at the bottom, drowning, I can't see where to go, I don't even know how I ended up this way. Fcuk. How bad i am? Poor me. I get lost all the time, in my thoughts, in my acts. Wishing I would get shot or just stop breathing, which would be the easiest way to escape, doesn't matter. I'm not that strong enough to cut myself hardly but I really wanted to do it slowly, repeatedly. I've got plenty of things to live for, but I'm not sure if what I've done so far would actually be called living, maybe it's more on wasting. Smiling everyday gets me tired. Acting normal just for everyone to think I'm fine isn't working much anymore. I want to stop feeling sorry for myself because I know I am the cause of my own suffering. I'm in the darkness, drowning with my thoughts. Most people have it worst than me. I'm not yet ready to feel better, I'm addicted to this certain kind of sadness, and i guess I deserve this.

Fogginess overtakes my vision as my mind tries to hold back the tears. The dawn is about to break, as well as my inner being.

I've been through some tough shit and it's hard to admit that I never learned from those bloody shit. I've seen much more than a 21-year old  ever should. I've felt too much pain more than I can ever think. Sometimes I'm even asking to give me more than I can take. Numbness.

Love. Is this for me as well? Again, it's a BIG NO. I don't deserve to be loved. I've felt that way for my entire life but it finally hit me today, bull's eye. I am easily captivated by people, I guess that's my greatest downfall. I'm always chasing for love, I always look for someone to care for me. Shit. I wish I had that love back when I was a kid, maybe I won't be that desperate now. I look at people and believe that they are not capable of doing horrible things, but I'm proven wrong every fucking time.

Realization. It fucking kills me. Everyone hates me and it's my fault. Maybe I just have a shitty personality. Maybe I'm too much of a selfish cow. Maybe I'm just too fucking weird. My bad. The only thing I know right now is i want to run away from all of these. Isolation embracing me. Fuck this havoc. It's never ending. Never been better but still surviving.


Friday, 23 November 2012

SOMEWHERE I BELONG...in CHRIST alone

I had nothing to say and i get lost in the nothingness inside of me. But then i realized there is SOMEONE watching over me, HIS love endures forever.
Yes. My brain is empty, my body is weak. I'm down and troubled. I'm sick and I'm tired. Tired of what? I don't know. Sick of life but not of living. I still want to live but i hate this life. Do you get me? Of course you don't. It's only me. The fault is my own, yes! The fault is my own.

How to survive life?
Iiyak mo lahat hanggang pati baga mo lumabas na sa mata mo. Ang sarap umiyak mag isa. Habang tinatawag si Mama. Somehow, gumaan pakiramdam ko. I prayed...

Life is HARD. Alam na siguro yan ng lahat ng tao. Iba lang din talaga utak ko, sa sarili ko alam ko yun. Ayoko lang muna ngaun na tinitignan ako ng mga tao. Ang hirap mag isip pag wala kang utak. Ang hirap magplano pag di mo alam ano ba talaga gusto mo. Ang hirap tignan ng mga kaibigan na nasasaktan para sayo. Pano ko masasabing 'wag nyo ko intindihin, ok lang ako' kung alam kong malaking insulto yun sa para sa mga kaibigan ko? Lahat daw ng tao my kanya kanyang swerte, alam ko yun, date na kong naniniwala dun. Alam ko rin na swerte ako dahil buhay. Mga additional swerte ko? :

  •  kumpleto katawan ko, 
  • nakapag aral ako, 
  • mataba ako ibig sabihin nakakakain pa ko,
  •  may magulang kapatid pamilya ako
  • marami akong kaibigan
  • nsa London ako, may winter depression nga lang
  • at marami pa alam ko...
Pero pano ko iiwasan yung mga panahon na ganto nararamdaman ko? Na pakiramdam ko black bag nalang kulang sakin pwede na ko pick upin sa Friday  at itapon (sana sa recycling ako masama). FAITH. I know God is EVERYTHING, He is my/our Redeemer, our Strength, our Life. I know He is there. Ako lang hinhintay Nya.

At the moment, I have nothing but negativity. Pero ayokong magpatalo, I wanted to push harder in this LIFE. Gusto ko malaman san ako dadalhin ng agos ng buhay. Mahirap pero eventually it will come to pass. Do i make sense at all? Ang sinasabi ko lang, KAYA KO toh! Kakayanin ko kasi kung ang battery nga my positive energy, ako pa kaya na tao!  Gusto ko makarating sa gusto kong puntahan, somewhere I belong. And I believe God wants me to be there in the right time with the right faith. God never promise a hard life, He wants me to be happy, successful, rich, fruitful and to be a blessing. All these trials will come to pass. I will live a happy life together with all my loved ones. Together with CHRIST. Oo, fcuk the demons! Saying all these lies into my mind! Mga demonyong bumubulong sakin na wala akong mapupuntahan! Kampon ni satanas na nagsasabing isa akong talunan! FYI! I am a winner! I am a child of GOD! My God is a faithful GOD! I am a CHRISTian! I should be walking by FAITH and not by sight! And i declare restoration for my whole human being! I declare renewal of strength, renewal of heart! And as I was praying here in my blog my tears were over flowing, pero promise! This is one of the best feeling in this world! Yung iconfess mo ang kahinaan mo in a different way but deep down in my heart I know I'm praying. And I know HE is listening. 

LIFE is hard, if you will make it hard. Life is like an egg, you can make it hard-boiled, soft-boiled or medium. And it will always be our choice, so Aubrey Mae Diaz Aguilar (ako yan) always choose GOD and always live life to the fullest. Be a winner! Dream, Believe, Survive! 

Bigla kong naisip sana sumali ako sa starstruck,maybe, somehow that is where I belong as well.

Tuesday, 20 November 2012

She.

Pag nag walk out siya, habulin mo.
Pag tinitignan niya lips mo, halikan mo.
Pag tinulak ka niya, yakapin mo at wag kang bibitaw.
Pag sinumpa ka niya, halikan mo at sabihin mong mahal na mahalmo siya.
Pag tahimik siya, tanungin mo kung anong ayaw niya.
Pag nakikita mo siyang pagod na pago, sabihin mo sakaniya na maganda siya.
Pag umiiyak siya, wag kang magsasalita at yakapin mo lang siya ng mahigpit.
Pag nakikita mo siyang naglalakad, magtago ka at gulatin mo sabay yakapin mo siya sa likod.
Pag natatakot siya, protektahan mo.
Pag sinandal niya ulo niya sa balikat mo, taas mo ulo niya at ikiss mo sa ilong.
Pag inaasar ka niya, asarin mo rin siya hanggang sa magtawanan kayo pero siguraduhin mong hindi siya mapipikon.
Pag di niya sinasagot ng matagal, siguraduhin mong ayos lang siya.
Pag tinignan ka niya nang may kasamang pagdududa, sabihin mo sakaniya ang totoo at wag na wag kang magsisinungaling.
Pag sinabi niyang mahal ka niya, nagsasabi siya nang totoo at galing sa puso niya.
Pag kinuha niya kamay mo, hawakan mo rin kamay niya.
Pag nagsabi siya sayo ng sikreto, ibig sabihin pinagkakatiwalaan ka niya na wag mong sasabihin kahit kanino.
Pag tinignan ka niya sa mata, wag kang lilingon hangga’t di siya lumilingon.
Pag namimiss ka niya ng sobra, nasasaktan siya at iparamdam mo sakaniya na kahit di kayo magkasama siya parin ang laman ng isip at puso mo.
Pag nasaktan mo siya, hindi mawawala ang sakit na nararamdaman niya.
Pag sinabi niyang ayaw na niya, gusto ka parin niyang maging sakaniya.
Tawagan mo siya bago ka matulog at pag gising mo.
Wag kang matutulog hangga’t di siya nakakatulog lalo na pag may sakit siya.
Panuorin niyo ang paborito niyang movie kahit na ayaw mo.
Hayaan mong suotin niya ang damit mo.
Patunayan mong importante siya sayo.
Halikan mo siya sa ulan.
At higit sa lahat, wag na wag kang magsasawa sakaniya at tratuhin mo siya na parang prinsesa mo para tratuhin ka rin niyang parang prinsipe niya. ♥

Friday, 5 October 2012

NIGHTMARE!


  • naranasan mo nb ung feeling na baliw na baliw kana? halos ihampas mo na lahat ng mahawakn mo sa hita braso mo para lng kht ppno madivert yung pain sa puso mo mrrelease mo sa katawan mo? nkkpgisip kna ng kng ano ano.. lht ng mura nasabi mona..
  • pti pader hnd ko n cnsanto... baliw na ko e... sarap b nmn e.. pkrmdm ko mg isa ako sa mundo.. hnd ko na alm ano ggwin ko, 2 cp ko naka auto redial kumukontak sau... kng nkkpgsalita lng cla pngmmura na cguro ako, halos mapaos na kkaring.. tang ina ano bng ggwin ko, lumabas ako, bumili aq sa off license 2 beer.
    hnd na ko ngyyosi napabili n rin ako...grabe... nabaliw ulit ako... di ko akalain mngyyre at mrrmnsan ko nnmn toh... dto pa sa lecheng malayong lugar nato!! swerthan lng noh...umuwe aq, still hoping n ssgot yung tntwagan.... wala talaga.... tang ina... ayoko na...ininum ko yung beer isang inuman lng halos nakalahati ko.. yosi aq sa kwarto.. wala ako pkialam kung pagalitan aq ni mader, hilo na ko... shit ang skit, paa ko nmn hnhampas ko!!! klngn ko ng kausap!!! or else mpptay ko sarili ko!! kung cnu cnu kinausap ko!! kung cnu cnu pniem ko! walang kwenta.. pero atleast my npgllbasan aq ng sama ng loob ko!! pti ung taong hnd ko dpt kinakausap nkausap ko!! lalo tuloy aq nasupalpal!! baka nga karma toh, pero ayoko mnwala na gaguhan toh! oo karma matatanggap ko!! pero yung gaguhan??? tang ina.... baka kahit may apo na ko hnd ko pa rin matatanggap na gaguhan lng toh!
    shot pa!wasted nga e db?naubos ko na isang beer, lumalas na sa mata ko!! prang gripo... hindi na ko makahingga!! kelangn ko mgrelax.. kht wala na kong kausap.dial pa rin ako.. punyeta... cge asa pa rin ako!!!ow shit hnd n tlga normal toh...
    kelangan ko lumabas, maglakad, mgpahangin...ngbihis aq, ngscarf, pinunasan ko mga luha ko, inawan ko cp ko para kug my mngyyre mn skin atleast safe iphone ko, pangalaw ko n yan e.. isa pa umaasa aq n pgbalik ko gcng n ung hnhntay ko...shit.... ang lamig... tagos sa backbone ko! ngyelo ata pati mata ko,buti nrn para hnd na ko emo n mg iiyak hbng ngllkad... pumasok aq dun sa mdilim n eskinita, shrt cut ppnta sa park, walang laman icip ko, puro bkit lng at pno... un lng... bakit at pano...nsa tapat na ko ng park, ow shit nnmn sarado na.. madlim na sobra, san ako ppnta? pti ba nmn sa pghhnp ng ppntahn malas ako? tang inang buhay tlga toh... bukod dun naalla ko pa mga knkwento skin na mrming nrrape sa park plus yung bangungot ko knna na may gs2ng mngrape skin... sa pag iisip ko n yun hnd ko nmlayan halos 15mins dn pla aq ktayo sa tapat ng gate ng park n yun, ng iisip na hnd aq safe dun...
    natauhan ako, kaya ako lumabas para marelax, pero bkit nndun p rin aq npnta sa tapat ng gate ng madilim n park na yun, tigas ntlga ng bunggo ko..san aq ppnta n2? nsa bulsa pla ng jacket n suot ko debit card ko, ok cge foodtrip nlng ako.. as in lamon ggawin ko.. ngaun nmn san ako kkain yan nmn tanong ng isp ko...sa mcdo nlng....habang palakad sa mcdo, naisip ko ung cnbi skn ng isang kausap ko knna "dont compare, mgkaiba silang tao, isa lng ang hnd ng iba,its u aub,gnyan ka pa rin pnpaikot mo pa rin mundo mo sa kanila"shit x3, oo nga... ako ang my problema... tanga pa rin ako... ako pa rin ung aub n hnd mrunong mgkontrol ng emotion.. ako p rin ung aub n kung maahal todo todo bigay lahat pati pato, sama mo n panabla todo na talaga...ako p rin ung aub na mahina pg dting sa gantong bagay.. mali ako na akala ko malakas na ko..ako pa rin ung aub na takot mawalan, takot mag isa, takot maiwan, takot mareject, takot sa lahat..ako p rin ung aub na hnd marunong mgbalanse kng ano ang dapat ano ang kelangan ano ang bawal.. ako p rin toh.. walang ngbago.. tanga pa rin ako...walang ibng dpt cchin dito kundi ako..asan na ung mcdo? tang ina lagpas na ko.. cge kfc nlng ako...pasok aq sa kfc, shit nnmn pang apat na shit na toh o higit pa, ginutom ako, fully loaded agad inorder ko, plus my 2 wrap pa,isang bbq isang chili!fight!!!ang sarap kumain shit again!!! heaven! lalo pag galing ka sa kabaliwan... tang ina bawat subo ang sarap... bgla ako napatigil, 'pag uwe ko kya gcng n xa?' tang ina nmn!! ikaw nmn pumasok sa isip ko!!! sagot ko sa isip ko, pbyaan mo na xa matulog... kung my txt na xa, kausapin mo, kung wala pa, nganga k nlng ulit...
    ang sarap tlaga ng chicken ng kfc.. mdio gumaan ulit pkrmdm ko, my konting positive energy na pumasok sa katawng lupa ko!napaisip ako, npkaironic tlga ng mundo.. pero kelangan kong umastang tao, normal na tao.. pero hndbhin bbguhin ko ung standards ko, nrealize ko kung mahal ka tlga ng isang tao, hndng hnd nya ipprmdm sau na balewala ka, n ng iisa ka, n wala kang kwenta.. hnd mo klngn mgdemand kasi bgo mo pa maisip ung gstomong gawin nya para sayo, nkplano n yun at ready n nyang gawin para sayo.. hnd mo n kelangan humiling, ksi kung mahal k ng isang tao kusa nyang ibbigay yun kse alm nyang ikkasaya mo.. kung mahal k ng isang tao, ipaglalaban ka nya, kahit ano sino o ano pa kalaban nya, kahit milyon milyong distanxa pa yan, kung talagang mahal ka nyan, ipprmdm nya yun sayo..
    kung mahal ka talaga ng isang tao, hindi nya lang iisipin na gusto ka nyang araw araw masaya, ggawin nya yun.. nevre nyang ipprmdm sau na hnd mo xa naalla, lahat ng ways ggawin nya maparamdm lang sau na bawat segundo nasa isip k nya..
  • at kung mahal k tlaga ng isang tao hnd sya ppayag na hindi maging kayo... ubos na fully loaded ko.. uuwe na ko, busog na ko..
  • pauwe na ko, 80% umaasa aq n my message na xa 20% wala...
  • pag pasok ko ng kwarto. shit nnmn! ang kalat!!! nanalo yung 20% wala pa rin xang message..
  • gumawa nlng ako ng blog... ano nngyre sa alak na isa? ayun tinapon ko..
  • ending nito? wala.. binabangungot pa rin ako.. cguro bukas pa ko mggcng sa bangungot na toh..

Saturday, 29 September 2012

Casino

"Ipahiram mo skin yung chips mo,papalaguin ko"

Sige, susugal ako. Hindi nmn ako seryoso, laro lang toh, manalo o matalo madami pang ibang casino, madami pang nakaabang n pwedeng makalaro. -- yan ang sagot ko sa isip ko sa lalaking sumubok ulit ipasok aq sa isang sugal na matagal ko ng tinalikuran.

------------------------------------------

Ang boring ng gabe, tutok ang mata sa laptop, may lumabas sa news feed ng facebook website, may ngpost ng lyrics ng kanta na paborito ko nung elementary pa ata ako, ayos ah, mailike nga! Basa basa ulit sa news feed, bglang my tumunog! My ng chat, killa ko lng sa muka, hindi pa nga yata. Sige bored naman ako, tara chat tayo! Masaya kausap, may kabuluhan, hindi lang puro yabang. Nagyaya sya mgvideo call sa ym, hindi na un uso sakin, skype lang gamit ko, pumyag nmn sya. Mas lalong naging masaya ang usapan! May naganap pa talagang kantahan! Okay 12am na kelangan ko ng magpahinga, pero mas kelangan nya pala ksi sknya 7am na! Oo nga pala magkaiba nga pala kami ng planeta...

Kinabukasan, online nanaman sya (lagi naman pala talaga xang online hindi lang talaga kami ngppansinan) ngpm ulit sya, hanep! Close na agad kami! Tapos kinabukasan pa ulit, ung sumunod pa, ung sumunod pa ulit, sa madaling salita araw araw, walang patid! Magaling din sya dumiskarte, mabilis pero alam kung kelan pepreno para hindi masusubsob. Umamin sya ng nararamdaman, na obvious n obvious naman, ako? Kinikilig na, pero uncertain pa, madami ako kalaro eh, ng eenjoy pa ko pero bigla na lang, hindi inaasahan, hindi ko alam pano, saan, kelan pero sinisigaw na ng puso ko sya na ang nangingibaw! Kelangan ko ng umayaw sa ibang mga kalaro ko, nakakaramdam ako ng isang tunay at seryoso, nakakatakot, nakakakaba pero dinadala ako sa alapaap kapag kausap ko sya. Ligawan na ba? Wala na! Usong uso PBB teens nun, xempre makikiuso na lng kami, engaged agad sa facebook! Pero hindi nga talaga magiging madali ang pumasok ulit sa isang bagay na minsan ka ng sinaktan. Bumalik lahat ng takot! Lahat ng sakit, pero magaling syang gumamot, salita nya pa lang napapakalma na ko. Kelangan ko n talaga mgdesisyon,, masaktan na masasaktan pero sya na ang pinili ko. Nasakanya na lahat lahat ng chips ko, hindi lang pinahiram, binigay ko pa, sige ikaw na bahala.

Lumilipas ang araw, lalong nagkakakilala pati ngiti ng bawat isa alam na kung tunay o made in china. Sa paglipas din ng araw yung pangungulila tumitindi na, yung eagerness na mahawakan kahit man lang sana dulo ng daliri ng bawat isa. Seryoso na nga talaga, level up ang pagpplano sa future, ang pag aalaga sa bawat isa, ang pagmamahal n pinapadama lahat ng level up. Normal kaming magjowa, madalas rn kmi mag away na kawawa ang laptop dahil sya tagasalo ng mga sampal ko. Na halos gusto namin liparin ang isat isa maayos lng lahat. Mga away na napakasimple pero lumalake kasi abnormal akong babae at normal syang lalake na kalma lang lge mag isip. Mga away na nauuwi na rin mnsan sa iyakan pero hindi naman pnbbyaan na tumatagal.

Date? Monthsary? Kiss? Hug? Hatid-sundo effect? Pray? Inuman? Nagagawa din nmin yan! Kahit sa harap lang ng cam lahat, nangingibabaw pa rin yung tunay na pagmamahal. Yung malaking tiwala na binigay sa bawat isa, yung pag asang pinanghahawakan na balang araw hindi na kmi maghihiwalay. Nakakalungkot, nakakamatay pag may mga araw na hindi ko maintindihan kung ano nararamdaman ko, gusto kong magimbento ng teleporter madala ko lang katawan ko kung nsan sya, kahit 30mins lang! Solve na! Kaso wala talaga kundi nganga.

Ngaun,wala na kami sa casino, pero masaya ako na sumugal ako, masaya ako na sya ang kasama ko, masaya ako sa lahat ng ginagawa nya para sakin, sa lahat ng ginagawa ko para sa kanya. Ibang klase, hindi kapanipaniwala yung gantong relasyon pero nandito ako, isa sa mga taong nasa pamatay na 'long distance relationship' oo nakakamatay pero salamat magaling syang umalalay!
Masaya ako na may 'tayo'. Masaya ako sa pagmamahal mo, sa pag aalaga mo, sa lahat lahat sayo!

Sayo na chips ko! Panalong panalo na ko :)


Wednesday, 26 September 2012

Soon.

I can’t take you on dates, yet.
I can’t hold your hand, yet.
I can’t be there when you need someone to lay your head on, yet.
I can’t even speak to you with my voice all the time, yet.
I can’t give you kisses every now and then in person, yet.
I can’t look you in the eye and tell you how much I love you, yet.

I will take you on dates, that you’ll hopefully always remember.
I will hold your hand and never let go, soon enough.
I will be there at every up and down you and I will share, always.
I will speak to you, and be enchanted by every word you say back.
I will get you the prettiest pictures for you, because they’ll remind me of you.
I will stare into your eyes and tell you what a blessing you are, every day.
I will be the wife you want, if you’ll have me.

We will be happy together, as long as you still love me.
Stay strong with me, and I promise we will one day soon experience these things together.